ابتدا بايد این را در نظر داشت كه سوی الفبای مشترك روبه نو آموزان زبان كردی است كه تازه دوران آموزشی ابتدایی را آغاز نموده اند. از آنجا كه بيش از 85% كرد زبانان قادر به خواندن و نوشتن به زبان مادری خود نیستند، احتمالاً مشكلات ما برای شناساندن و ارائه سيستم الفبائی جديد به ساختار یك سيستم آموزش ملی زياد نمی‌باشد. بهرصورت اتخاذ الفبای مشترك در سطح ملی بهتر است از طريق برنامه ريزی و در خلال سه مرحله اجرا شود:
بكارگيری همگام: در اين مرحله رسانه‌های كردی مطالب برگزيده‌ای را با الفبای مشترك كردی منتشر می سازند. در عين حال شیوه‌های متفاوت الفباهای موجود نيز منتشر می‌شود. اخبار، فيلم و برنامه های آموزشی تلويزيونی می‌توانند با الفبای مشترك كردی زيرنويسی شوند. آثار ادبی متنوع كردی می‌توانند با الفبای مشترك كردی مجددا چاپ وانتشار شار يابند
بكارگيری انتقالی: اين مرحله بعنوان يك انتخاب مطرح می شود. چنانچه نهادهای دولتی می توانند اطلاعات را با سيستم نوشتاری مشترك جمع آوری كنند همچنانكه با ساير شیوه‌های دیگر را نیز انجام می‌دهند. می‌توان مراكز آموزشی هم كنشی (interactive) آنلاين را ارائه نمود تا جوانترها و بزرگسالان بصورت خود آموز، آموزش ببينند. (يكی از طرحهای “كال”
بكارگيری كامل: در اين مرحله، در تمامی بخشهای دولتی و سيستم آموزشی و رسانه‌ای، مطالب را تنها با سيستم نوشتاری مشترك تهيه و منتشر می‌سازند.
برای يك نهاد دولتی بررسی روند اتخاذ و بكارگيری الفبای مشترك كردی مشكل نيست. آنچه بسيار مهم است پی بردن به نقش حياتی سيستم نوشتاری مشترك در شناساندن و ترويج زبان و ادبيات كردی بعنوان يك زبان واحد است. سيستم نوشتاری مشترك به كاربران اجازه می‌دهد يك مسير طبيعی را برای بكارگيری و پويا نگهداشتن زبان دنبال نمايند.ال نمايند.
آقای ب. كابری بعنوان يك كارشناس در مديريت پروژه و يكی از اعضای شبكه “كال”، برای بكارگيری سيستم نوشتاری جديد طرح اوليه ای ارائه نموده است.
برگردان از انگلیسی به پارسی: ب. كابری
